Bir süredir doğanın bize karşı ne kadar cömert olduğunu düşünüyorum.
Baharın gelmesiyle açan çiçekler, oradan oraya uçuşan polenler, hiç bıkmadan öten kuşlar...
Toprağa, yeryüzüne, doğaya hiç değer vermeden, hiç düşünmeden ve sonrasını planlamadan onu katlederken, her yeri beton yığınlarıyla, arabalarla, yollarla kaplarken aslında ne kadar düşüncesiz, ne kadar da benciliz...
Sokak hayvanlarının bile yaşayabilecekleri bir yer yok. Sürekli ezilme, insanlar tarafından eziyet edilme tehlikesi altındalar. Bu gerçekten insafsızca!
Bir süredir WWF - Doğal Hayatı Koruma Vakfı'nı inceliyordum. Ve bu sabah doğaya ve kendi mutluluğuma bir katkı yapmaya karar verdim. Vakfa gönüllü bağışçı oldum.
Bizlerden büyük beklentileri yok. Hepimizin geçim derdinde olduğumuzu biliyorum. Ama ben her ay, beni mutlu edecek ve bana zarar vermeyecek bir miktarı, doğanın ve dostlarımızın korunması için harcamaya karar verdim.
Şu an doğaya karşı bir parça daha iyi hissediyorum kendimi. Ona bu kadar muhtaçken hunharca yok etmemize bir parça engel olabilirsem, mutluluğum zirvede olur!
Üstelik sadece üye olmakla kalmadım!
Bir tane de PANDA evlat edindim! Bunu aylık destekten ayrı bir bağışla yapıyorsunuz. İster kendi adınıza, isterseniz de doğum günlerinde, anneler gününde, babalar gününde, yeni yılda sevdikleriniz adına bağışta bulunup hayvan evlat edinebilir, nesillerinin tükenmesine engel olabilirsiniz.
Gelecek aylarda başkaca hayvanlar da evlat edinmeyi düşünüyorum.
Örneğin Türkiye'de ciddi tehlike altında olan yunuslar veya caretta carettalar...
Anneler günü yaklaşırken ve annenize ne hediye vereceğinizi düşünmeye başlamışken aşağıdaki, sizin için bir fikir olabilir belki!
Bana böyle bir hediye verilse ben çooook ama çok mutlu olurdum gerçekten! Manevi değerinin yanında, doğaya bir parça destek olmak isteyenler için, buraya tıklayarak bir türü evlat edinmek yeterli.
Ben bugün gerçekten vicdanen bir parça daha huzurluyum doğaya karşı...
Kendimi iyi hissettim! Hayatıma bir yıldız daha katmak için, bir canlıyı evlat edindim :)
Şimdi sıkıcı işlerimin başına ayrı bir motivasyonla dönebilir ve kaldığım yerden çalışmama dönebilirim.
Bu gezegende yaşıyoruz ve o bize karşı bu kadar cömertken, onu katlediyor olmamız kabul edilemez bir şey... Doğayı ve hayvanları seviyorum... O halde, üzerime düşeni yapmak her daim boynumun borcudur!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder